دست تو مثله زمستونه رفیق
چشم من دریای بارونه رفیق

دیگه شعرای غم انگیز منو
یه نفر حتی نمی خونه رفیق

هی منو پیش میکشی پس میزنی
دلم از دست کارات خونه رفیق

خونه ش آباد اونی که یادت داده
بکنی خونه مو ویرونه رفیق

دارم از دست تو جون به لب میشم
زندگیم داغونه داغونه رفیق


گاهی باورم میشه برای تو
مثل من خیلی فراوونه رفیق

میدونم تو راهی که من افتادم
هرکسی رفته پشیمونه رفیق

خیلی عادی شده زندگی برام
هیشکی قدرمو نمیدونه رفیق

برو واسه ی خودت ... اما بدون
دنیا اینجوری نمیمونه رفیق